Ode to the Tree and River 'Tis of Thee

From HasanistanPedia
Revision as of 17:09, 11 November 2023 by Yzed (talk | contribs) (→‎Lyrics)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigation Jump to search

Ode to the Tree and River 'Tis of Thee (Dutch: Een Ode naar Rivier en Boom 'Het is van jou') is a folk song originating from Shadyvinkensteiner tradition. Since the year 2023, it holds the position of being the national anthem of the Shadyvinkenstein Government-in-Exile. Remarkably concise in its musical composition, this anthem ranks among the shortest in the global repertoire of national anthems. In public performances, it is customary to extend the anthem through the inclusion of multiple verses.

Notably, the anthem abstains from explicit reference to Shadyvinkenstein by name. Instead, it subtly alludes to the geographical and natural attributes of the nation. A unique characteristic sets this anthem apart from others worldwide, as it refrains from explicitly mentioning the name of the country. This distinctive feature lends a universal quality to the anthem, making it the sole example globally where the country's name remains entirely absent.

Presently, the anthem lacks a predefined melody, commonly being rendered by a Mezzo-soprano in vocal performances. This absence of a fixed musical arrangement adds an extra layer of versatility to the anthem, allowing for varied interpretations and expressions of its emotive essence."

Lyrics

English lyrics

In the heart of the forest, where shadows intertwine, Stands a noble tree, a symbol so divine. With branches reaching skyward, like arms that embrace, Ode to the tree, the guardian of grace.

(Chorus) O Tree and River, 'tis of thee we sing, A harmonious melody, nature's offering. In the whispers of leaves and the river's flow, A symphony of life, in splendor we know.
(Verse 2) Along the river's edge, where waters gently glide, Nature's endless rhythm, a soothing lullaby. As the sun kisses the surface, in hues of gold and blue, Ode to the river, a tale forever true.

(Chorus) O Tree and River, 'tis of thee we sing, A boundless beauty, a sacred spring. In the dance of the leaves and the river's embrace, A timeless anthem, for all time and space.

(Bridge) Together they stand, rooted and free, A testament to life's grand tapestry. Through seasons of change, they stand side by side, In nature's embrace, forever our guide.

(Chorus) O Tree and River, 'tis of thee we sing, A tapestry woven, an eternal spring. In the rustle of leaves and the river's song, A hymn to nature, where we all belong.

(Outro) So let our voices rise, like the wind through the trees, In gratitude and awe, for the gifts nature bequeaths. O Tree and River, 'tis of thee we raise, An anthem of reverence, in nature's eternal praise.

Lyrics

Dutch lyrics

In het hart van het bos, waar schaduwen zich verstrengelen, staat een nobele boom, een symbool zo goddelijk. Met takken die omhoog reiken, als armen die omhelzen, Ode aan de boom, de beschermer van gratie.

(Refrein) O Boom en Rivier, wij zingen van jou, Een harmonieuze melodie, een offer van de natuur. In het gefluister van bladeren en de stroming van de rivier, Een symfonie van het leven, in pracht weten we.

(Vers 2) Langs de oever van de rivier, waar wateren zachtjes glijden, Natuur's eindeloze ritme, een rustgevend slaaplied. Als de zon het oppervlak kust, in tinten van goud en blauw, Ode aan de rivier, een verhaal voor altijd waar.

(Refrein) O Boom en Rivier, wij zingen van jou, Een grenzeloze schoonheid, een heilige bron. In de dans van de bladeren en de omhelzing van de rivier, Een tijdloos volkslied, voor alle tijden en ruimte.

(Brug) Samen staan ze, geworteld en vrij, Een getuigenis van het grootschalige tapijt des levens. Door seizoenen van verandering staan ze zij aan zij, In de omhelzing van de natuur, voor altijd onze gids.

(Refrein) O Boom en Rivier, wij zingen van jou, Een geweven tapijt, een eeuwige lente. In het geritsel van bladeren en het lied van de rivier, Een hymne aan de natuur, waar we allemaal thuishoren.

(Outro) Dus laten we onze stemmen opstijgen, als de wind door de bomen, In dankbaarheid en ontzag, voor de gaven die de natuur schenkt. O Boom en Rivier, wij heffen van jou, Een lofzang van eerbied, in de eeuwige lof van de natuur.